Patrick en Marie-Paule zijn sinds december pleeggezin geworden van pup Romi. “We werken mee aan een prachtig doel en dat doet enorm deugd”, klink het!
Hoe zijn jullie in contact gekomen met het opleidingscentrum?
“Via de dopjesactie! Ik verzamel reeds 5 jaar dopjes in Wetteren. Toen mijn pensioen in zicht was, ging ik op zoek naar een nieuwe hobby. Ik startte met de omliggende scholen in Wetteren af te schuimen om de jeugd te sensibiliseren over de dopjesactie en het prachtig doel dat erachter schuilt. Algauw werd het een succes én hebben we maar liefst twee voormiddagen per maand nodig om de dopjes op te halen”, glundert Patrick. “Deze dopjes worden gesorteerd bij OMEGA, een ondersteuningscentrum in Wetteren dat dagbesteding aanbiedt voor volwassenen met een beperking.”
Hoe lang zijn jullie al pleeggezin bij Vrienden der Blinden?
“Het is voor ons de eerste keer. Sinds december 2018 fungeren we als pleeggezin van Romi”, vertelt Marie-Paule trots. “Ik ben 40 jaar onthaalmoeder geweest, waarbij ik vorig jaar heb beslist om de boeken neer te leggen. Het voelde als een leegte, maar ook als een nieuw begin. Daardoor hebben we besloten om de uitdaging aan te gaan en pleeggezin te worden voor Vrienden der Blinden.”
Wat is jullie drijfveer om aan dit project mee te werken?
“Ik ben erg slechtziend aan het worden, waarbij de realiteit mij meer dan ooit doet beseffen hoe belangrijk een blindengeleidehond kan zijn”, meent Patrick. “Daarnaast hebben we in onze directe omgeving contact met een blinde vrouw, waarbij we met het onderwerp zeer nauw betrokken zijn en voelen. We helpen mee aan een goed doel én dat is onze grootste drijfveer.”
Betekent Romi ook een meerwaarde binnen jullie gezin en omgeving?
“Absoluut! Ik ervaar vooral het sociaal aspect. Mensen spreken je aan tijdens het wandelen, waarbij het snel eens in een gesprek resulteert. Het allerbelangrijkste is dat mijn man zijn angst voor honden een beetje heeft overwonnen. Mijn man had angst voor honden door een voorval, waardoor het voor hem een zeer grote stap is. We zijn blij dat we ook hierop vooruit gaan”, vertelt Marie-Paule.
Hoe reageren jullie op het feit dat Romi na een jaar terug naar het centrum moet?
“Eerlijk gezegd zal dit wel met een paar traantjes zijn. Een traantje van afscheid, maar ook een traantje van geluk. We werken aan een zeer mooi doel en dat doet enorm deugd”, meent Marie-Paule. “Momenteel denken we nog niet aan het afscheidsmoment. We focussen ons eerst volledig op de goede zorgen van Romi”, knipoogt Patrick.
Hoe bevalt de opvolging vanuit vrienden der Blinden?
“De opvolging bevalt ons heel goed. Als pleeggezin sta je er absoluut niet alleen voor. Je krijgt voldoende begeleiding en steun van de instructeurs. En dat steeds met de glimlach! We zijn zeer tevreden”, vertelt Patrick.
Is er een leuke anekdote dat jullie over Romi willen vertellen?
“Waar moeten we beginnen”, glimlacht Marie-Paule. “Elke dag valt er wel iets te beleven met Romi. Haar eerste stappen in de verse sneeuw, gaan we absoluut nooit vergeten. Haar verwonderlijke blik sprak boekdelen! Ook blijven we genieten van de vele speelpartijen van Romi met onze kleinkinderen”. “Het is een interessant en leerrijk traject voor ons allemaal”, concluderen Patrick en Marie-Paule.
Wil jij ook één van onze pups helpen om een blindengeleidehond te worden? Ervaring is absoluut geen vereiste. Véél liefde en geduld wel! Uiteraard zorgen onze instructeurs voor de nodige ondersteuning! Ben jij onze perfect match? Interesse of vragen? Via het invulformulier kan je contact opnemen met onze instructeurs. Zij zorgen voor een antwoordje terug!