Marc is 52 jaar en vader van 2 kinderen. Hij is van opleiding schrijnwerker en is doorgegroeid als zelfstandige in grond –en afbraakwerken. “11 jaar geleden kreeg ik te horen dat ik een aandoening heb aan mijn ogen dat veroorzaakt wordt door een verkeerd gen.” Hij besefte dat zijn huidig werk niet meer haalbaar was door zijn visuele beperking en startte daarom een doe-het-zelfzaak op. Ook dit hoofdstuk heeft hij helaas moeten afsluiten. “Ik werd eerst geopereerd voor cataract waardoor ik mijn zicht langer heb kunnen behouden. Indien ik dit niet gedaan had, was ik nu volledig blind. Momenteel heb ik nog een kokerzicht van 2 graden waarbij ik merk dat het aanzienlijk verkleind is het laatste jaar. Ik werd er al lang op voorbereid dat mijn zicht niet zou verbeteren, maar het blijft confronterend.”
Marc, zelfstandig én gedreven
Marc bleef echter altijd doorzetten. “Ik ben altijd gedreven geweest. Als kind had ik al heel veel energie en dit is niet veranderd door mijn beperking. Nu help ik in de broodjeszaak van mijn vriendin in Kortrijk. Ik blijf steeds op zoek gaan naar nieuwe manieren om de broodjes te verbeteren. Het moet vooruit gaan. Ik merk wel dat het niet altijd even evident meer is, want ongeplande situaties veroorzaken soms problemen voor mijn mobiliteit.”
Slalomhond Quint
Marc zocht eerst contact met de blindenzorg ‘licht en liefde’ waar hij onder andere kennismaakte met de witte stok en steun zocht bij andere slechtzienden. “Ondanks mijn visuele beperking verplaatste ik mij zelfstandig met behulp van mijn witte stok. Tegenwoordig is mijn zicht hier te beperkt voor geworden.”
Daarom kwam superheld Quint twee jaar geleden in zijn leven. “Mijn oogarts in Tielt raadde mij aan om beroep te doen op een blindengeleidehond van Vrienden der Blinden. Ik ben de organisatie enorm dankbaar. Ondertussen zijn Quint en ik een echt team. Hij is fantastisch! Een echte knuffelbeer. Ik noem hem soms de slalomhond omdat hij aan een snel tempo in de straat de hindernissen uit de weg gaat. Quint is zeer alert, en hij brengt een toegevoegde waarde aan mijn leven.”
“Ik woon in Blankenberge en Quint is verzot van de zee. Op ieder vrij moment, zonder zijn beugel, ravot hij niet liever op het strand. Met Quint aan mijn zijde merk ik op dat mensen minder snel te hulp schieten. Dat vind ik fijn want dankzij hem voel ik mij minder tegengehouden door mijn visuele beperking en zit ik niet stil.”